Veel werk, weinig mensen. Hoe houd je dan toch de werkdruk laag?

Met een voorbeeld illustreert Walta hoe zo’n proces bij Mazars verloopt. “Stel ik word gebeld door een organisatie met de vraag of wij bij hen de accountantscontrole zouden willen doen. Dan gaat mijn vraag eerst langs verschillende ‘poortjes’ bij Mazars. Dat zijn allemaal andere mensen die onderzoeken of de werkzaamheden bij ons passen. Capaciteit is daarbij heel belangrijk. Pas wanneer alle seinen op groen staan, gaan we met de potentiële klant in gesprek.” Eerlijk is eerlijk, hoewel Mazars er dus alles aan doet om het capaciteitsprobleem voor te zijn is de praktijk soms weerbarstig. “We meten regelmatig de ervaren werkdruk bij onze mensen. We zien daarbij dat het aantal overuren de afgelopen jaren is gedaald, niettemin is de perceptie van werkdruk wat toegenomen. Met andere woorden, er worden iets minder uren gemaakt, maar het gevoel van werkdruk is sterker geworden. Hoe werkdruk wordt ervaren, ligt dus niet alleen maar aan getallen zoals overuren.”

Dan is er momenteel ook nog eens de coronacrisis die niet bepaald meehelpt. “Die hakt er ook bij ons in,” stelt Walta, “vooral omdat wij gewend zijn om in teams te werken. We gaan normaal gesproken met een groep collega’s naar een klant toe. Dat is nu natuurlijk problematisch, ondanks de zegen van de moderne communicatiemiddelen. Organisatorisch hebben we het goed geregeld, we hebben het werk verdeeld over kleine teams, koppels eigenlijk. Toch ervaren onze mensen aan het eind van de week een minder voldaan gevoel. Ze hebben het idee minder efficiënt te werken, vinden het lastig hun uren goed te schrijven.”